ഡോ. ജോര്‍ജ് എം. കാക്കനാട്
ചീഫ് എഡിറ്റര്‍, ആഴ്ചവട്ടം

യുഎസിലെത്തിയിട്ട് ഏകദേശം മൂന്ന് പതിറ്റാണ്ട് പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു. ന്യൂയോര്‍ക്കിന്റെ തിരക്കിട്ട തെരുവുകള്‍ മുതല്‍ കാലിഫോര്‍ണിയയുടെ ശാന്തമായ തീരങ്ങള്‍ വരെ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഇക്കാലയളവില്‍, ഒരു പ്രവാസി എന്ന നിലയില്‍ ഞാന്‍ ഏറ്റവുമധികം നെഞ്ചോട് ചേര്‍ത്തുപിടിക്കുന്ന ആഘോഷങ്ങളില്‍ ഒന്നാണ് ഓരോ വര്‍ഷവും നവംബറിലെ നാലാമത്തെ വ്യാഴാഴ്ച കടന്നുവരുന്ന ‘താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ഡേ‘. കേവലം ഒരു അവധി ദിനത്തിനപ്പുറം, ഈ ദിനം എനിക്ക് സമ്മാനിക്കുന്നത് നന്ദി പറച്ചിലിന്റെയും സ്‌നേഹബന്ധങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലിന്റെയും ഒരു ഊഷ്മളമായ അനുഭവമാണ്.

1621-ല്‍ പില്‍ഗ്രിംസും വാമ്പനോഗ് ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗക്കാരും ഒത്തുചേര്‍ന്ന് വിളവെടുപ്പ് ആഘോഷിച്ച ചരിത്രമാണ് താങ്ക്സ് ഗിവിങ് എന്ന ആശയത്തിന് അടിസ്ഥാനം. യൂറോപ്പില്‍ നിന്ന് കപ്പലേറി വന്ന്, ആദ്യത്തെ തണുപ്പുകാലം അതിജീവിക്കാന്‍ സഹായിച്ച തദ്ദേശീയരോടുള്ള നന്ദി പ്രകടനമായിരുന്നു ആ ആദ്യത്തെ വിരുന്ന്.

ഇന്ന്, അതിന്റെ ചരിത്രപരമായ സങ്കീര്‍ണ്ണതകള്‍ നിലനില്‍ക്കുമ്പോഴും, അമേരിക്കക്കാര്‍ക്ക് ഇത് ഒരു ദേശീയ വികാരമാണ്. അമേരിക്കന്‍ പൗരനെന്ന നിലയില്‍, ഈ രാജ്യത്തിന്റെ അടിത്തറയായ സഹവര്‍ത്തിത്വത്തിന്റെയും അതിജീവനത്തിന്റെയും കഥകള്‍ ഈ ദിനം ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു.

താങ്ക്സ് ഗിവിങ് എന്നാല്‍ മനസ്സില്‍ ആദ്യം ഓടിയെത്തുന്നത്, മേശപ്പുറത്ത് നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞ ഭക്ഷണത്തിന്റെ കാഴ്ചയാണ്. ടര്‍ക്കി, ക്രാന്‍ബെറി സോസ്, സ്റ്റഫ്ഫിങ്, മധുരക്കിഴങ്ങ് കാസറോള്‍, പംകിന്‍ പൈ… ഈ ഭക്ഷണങ്ങള്‍ എല്ലാം ഞാന്‍ ഇത്രയും കാലമായി വീട്ടില്‍ ഒരുക്കുന്നതിന്റെ തിരക്കുകള്‍ ഇന്നും ഓര്‍ക്കുന്നു. ഈ വിഭവങ്ങളെല്ലാം ചേരുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു പ്രത്യേക ഗന്ധം എല്ലാ വീടുകളിലും അന്ന് നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കും.

ഈ ദിവസത്തിന്റെ പ്രധാന ആകര്‍ഷണം കുടുംബാംഗങ്ങള്‍ ഒരുമിച്ചിരിക്കുന്നതാണ്. ദൂര സ്ഥലങ്ങളില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന മക്കളും പേരക്കുട്ടികളും ബന്ധുക്കളും ദിവസങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പേ യാത്ര ചെയ്ത് വീട്ടിലെത്തും. അമേരിക്കന്‍ ജീവിതത്തിന്റെ തിരക്കിനിടയില്‍, ഒരുവര്‍ഷം മുഴുവന്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കാത്ത പ്രിയപ്പെട്ടവരെ ഒരു മേശയ്ക്ക് ചുറ്റുമിരുത്തി ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോള്‍ ലഭിക്കുന്ന സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ കഴിയാത്തതാണ്.

”ഒരുമിച്ചിരുന്ന് ടര്‍ക്കി കഴിക്കുമ്പോഴാണ്, തിരക്കിട്ട ഈ ജീവിതത്തില്‍ നമ്മള്‍ ആര്‍ക്കുവേണ്ടിയാണ് ഓടുന്നതെന്ന് ഓരോ പ്രവാസിക്കും വ്യക്തമാകുന്നത്. ഇത് വെറും വയറു നിറയ്ക്കലല്ല, മനസ്സ് നിറയ്ക്കലാണ്” എന്ന് നിസംശയം പറയാം.

താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ഡേയുടെ ഉത്ഭവവും പരിണാമവും

നവംബറിലെ നാലാമത്തെ വ്യാഴാഴ്ച അമേരിക്കക്കാര്‍ കുടുംബമായും സുഹൃത്തുക്കളുമായും ഒത്തുചേര്‍ന്ന് നന്ദി പ്രകാശിപ്പിക്കുന്ന ദിനമാണ് താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ഡേ . എന്നാല്‍, ഇന്നത്തെ ഈ ദേശീയോത്സവത്തിന് നാല് നൂറ്റാണ്ടിലധികം പഴക്കമുള്ള സങ്കീര്‍ണ്ണമായ ഒരു ചരിത്രമുണ്ട്. താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ദിനത്തിന്റെ ഉത്ഭവം അന്വേഷിക്കുമ്പോള്‍ ചരിത്രപുസ്തകങ്ങളില്‍ ആദ്യം രേഖപ്പെടുത്തുന്നത് 1621-ലെ വിരുന്നാണ്.

ഇംഗ്ലണ്ടിലെ മതപീഡനങ്ങളില്‍ നിന്ന് രക്ഷനേടി, പുതിയൊരു ജീവിതം തേടി 102 യാത്രക്കാരുമായി ‘മേഫ്‌ലവര്‍’ എന്ന കപ്പല്‍ 1620-ല്‍ അമേരിക്കയിലെത്തി. ഇവരെ ‘പില്‍ഗ്രിംസ്’ എന്നാണ് ചരിത്രം വിശേഷിപ്പിച്ചത്. മസാച്ചുസെറ്റ്സിലെ പ്ലിമൗത്തില്‍ കപ്പലിറങ്ങിയ അവര്‍ക്ക്, ആദ്യത്തെ ശൈത്യകാലം അതികഠിനമായിരുന്നു. ഏകദേശം പകുതിയോളം പേര്‍ രോഗം ബാധിച്ചും തണുപ്പിലുമായി മരണപ്പെട്ടു.

അതിജീവനം പ്രയാസകരമായ ഘട്ടത്തില്‍, പ്രാദേശിക തദ്ദേശീയരായ വാമ്പനോഗ് ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗക്കാര്‍ പില്‍ഗ്രിംസിന് സഹായഹസ്തം നീട്ടി. സ്‌ക്വാന്റോ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു തദ്ദേശീയന്‍, പില്‍ഗ്രിംസിന് ധാന്യങ്ങള്‍ നടാനും മീന്‍ പിടിക്കാനും ഈ മണ്ണില്‍ അതിജീവനത്തിനുള്ള വഴികള്‍ തേടാനും പഠിപ്പിച്ചു.

1621 ആയപ്പോഴേക്കും പില്‍ഗ്രിംസ് മികച്ച വിളവെടുപ്പ് നടത്തി. തങ്ങളുടെ ആദ്യത്തെ ഫലപ്രദമായ വിളവെടുപ്പ് ആഘോഷിക്കാനും ദൈവത്തിന് നന്ദി പറയാനുമായി ഗവര്‍ണര്‍ വില്യം ബ്രാഡ്‌ഫോര്‍ഡ് ഒരു വിരുന്നു സല്‍ക്കാരം ഒരുക്കി. ഈ വിരുന്നിലേക്ക് ക്ഷണിക്കപ്പെടാതെ തന്നെ വാമ്പനോഗ് ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗ നേതാവായ മസ്സസോയിറ്റിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ തൊണ്ണൂറോളം തദ്ദേശീയര്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നു. മൂന്ന് ദിവസം നീണ്ടുനിന്ന ഈ ആഘോഷം, താറാവ്, മീന്‍, മാന്‍, ചോളം തുടങ്ങിയ വിഭവങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടുള്ള ഒരു സഹവര്‍ത്തിത്വത്തിന്റെ വിരുന്നായിരുന്നു. ഈ 1621-ലെ വിരുന്നാണ് ഇന്നത്തെ താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ആഘോഷത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്.

ദേശീയ ദിനമായി മാറുന്നു

ആദ്യത്തെ വിരുന്നിന് ശേഷം, താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ആഘോഷങ്ങള്‍ പിന്നീട് പല തവണ പല സ്ഥലങ്ങളില്‍ നടന്നു. എന്നാല്‍, അതൊരു ദേശീയ ആഘോഷമായിരുന്നില്ല. 1789-ല്‍, ജോര്‍ജ്ജ് വാഷിംഗ്ടണ്‍ അമേരിക്കന്‍ ഐക്യനാടുകളുടെ ആദ്യ പ്രസിഡന്റായപ്പോള്‍, ഒരു പൊതു താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ദിനം പ്രഖ്യാപിക്കണമെന്ന് കോണ്‍ഗ്രസ് ആവശ്യപ്പെട്ടു. വാഷിംഗ്ടണ്‍ നവംബര്‍ 26-നെ ദേശീയ പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെയും നന്ദി പ്രകടനത്തിന്റെയും ദിനമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ പ്രഖ്യാപനം എല്ലാ വര്‍ഷവും ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെട്ടില്ല.

1863-ല്‍, ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിന്റെ കലുഷിതമായ നാളുകളില്‍, എഴുത്തുകാരിയായ സാറ ജോസേഫാ ഹേല്‍ വര്‍ഷങ്ങളായി നടത്തിയ പരിശ്രമങ്ങള്‍ ഫലം കണ്ടു. പ്രസിഡന്റ് എബ്രഹാം ലിങ്കണ്‍ താങ്ക്സ് ഗിവിങ്ങിനെ ഒരു ദേശീയ അവധി ദിനമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. ഐക്യവും നന്ദിയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അതിന്റെ ലക്ഷ്യം. അതിനുശേഷം, എല്ലാ വര്‍ഷവും നവംബറിലെ അവസാന വ്യാഴാഴ്ച താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ആഘോഷിക്കാന്‍ തീരുമാനിക്കപ്പെട്ടു.

1863-ന് ശേഷം, എല്ലാ വര്‍ഷവും നവംബറിലെ അവസാന വ്യാഴാഴ്ചയായിരുന്നു താങ്ക്സ് ഗിവിങ്. എന്നാല്‍ ഇതിന് ഒരു മാറ്റം സംഭവിച്ചു. 1939-ല്‍ നവംബറിലെ അവസാന വ്യാഴാഴ്ച മാറ്റി, അതിനുമുമ്പുള്ള വ്യാഴാഴ്ച താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ആഘോഷിക്കാന്‍ പ്രസിഡന്റ് ഫ്രാങ്ക്‌ലിന്‍ ഡി. റൂസ്വെല്‍റ്റ് തീരുമാനിച്ചു. ഡിസംബര്‍ മാസത്തിന് മുന്‍പ് ക്രിസ്മസ് ഷോപ്പിംഗിനായി കൂടുതല്‍ സമയം ലഭിക്കുന്നതിലൂടെ സാമ്പത്തിക ഉത്തേജനം ലഭിക്കുമെന്ന കണക്കുകൂട്ടലിലായിരുന്നു ഈ നീക്കം. ഈ തീരുമാനം രാജ്യമെമ്പാടും വലിയ വിവാദമുണ്ടാക്കി, ഇതിനെ പലരും ‘ഫ്രാങ്ക്‌സ്ഗിവിങ്’ എന്ന് പരിഹസിച്ചു. ഈ വിവാദങ്ങള്‍ക്കൊടുവില്‍, 1941-ല്‍ കോണ്‍ഗ്രസ് താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ദിനം നവംബറിലെ നാലാമത്തെ വ്യാഴാഴ്ച ആയി ഔദ്യോഗികമായി നിശ്ചയിച്ചു. ഈ തീയതിയാണ് ഇന്നും പിന്തുടരുന്നത്.

ഇന്ന് താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ഒരു മതപരമായ ആഘോഷമെന്നതിലുപരി അമേരിക്കന്‍ സംസ്‌കാരത്തിന്റെ അവിഭാജ്യ ഘടകമാണ്. ടര്‍ക്കി, ക്രാന്‍ബെറി സോസ്, പംകിന്‍ പൈ എന്നിവയാണ് പ്രധാന വിഭവങ്ങള്‍. കുടുംബാംഗങ്ങള്‍ ഒരുമിച്ചിരുന്ന് വിരുന്നില്‍ പങ്കുചേരുന്നു. ന്യൂയോര്‍ക്കിലെ ‘മേസി’സ് താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ഡേ പരേഡ്’ ലോകപ്രശസ്തമാണ്. അതോടൊപ്പം താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ഡേയില്‍ നടക്കുന്ന നാഷണല്‍ ഫുട്‌ബോള്‍ ലീഗ് മത്സരങ്ങള്‍ ആഘോഷത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗമാണ്.

താങ്ക്സ് ഗിവിങ്ങിന് ശേഷമുള്ള വെള്ളിയാഴ്ചയാണ് ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഷോപ്പിംഗ് ഉത്സവമായ ‘ബ്ലാക്ക് ഫ്രൈഡേ’. ചരിത്രപരമായ ചില തെറ്റിദ്ധാരണകളും തദ്ദേശീയരുടെ അവകാശ ലംഘനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചര്‍ച്ചകളും നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അമേരിക്കന്‍ ജനതയ്ക്ക് താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ഡേ ഇന്നും നന്ദി പ്രകാശിപ്പിക്കാനും സ്‌നേഹബന്ധങ്ങള്‍ പുതുക്കാനുമുള്ള ഒരു പ്രധാന ദിനമായി തുടരുന്നു എന്നതാണ് എടുത്തു പറയേണ്ടത്. കാലം മായ്ക്കാതെ ഇന്നും നന്ദി പ്രകാശനത്തിന് കുടുംബങ്ങള്‍ ഒത്തു ചേരുന്ന ദിനമായി അമേരിക്കന്‍ ജനത ഹൃദയം കൊണ്ട് ഈ ദിനത്തെ സ്വീകരിക്കുന്നു.

സംസ്‌കാരങ്ങളുടെ സമന്വയം

ഒരു മലയാളി കുടുംബത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം താങ്ക്സ് ഗിവിങ് കേവലം ഒരു അമേരിക്കന്‍ ആചാരമല്ല. അത് നമ്മുടെ സ്വന്തം ‘വിളവെടുപ്പ്’ ആഘോഷം കൂടിയാണ്. ആദ്യ വര്‍ഷങ്ങളില്‍ ടര്‍ക്കി മാത്രം മതിയായിരുന്നുവെങ്കില്‍, ഇന്ന് താങ്ക്സ് ഗിവിങ് വിരുന്നില്‍ എന്റെ സ്വന്തം ‘ഇന്ത്യന്‍ ടച്ച്’ ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്തതായി മാറിയിരിക്കുന്നു.

വിരുന്നില്‍ ടര്‍ക്കിക്ക് പുറമെ, ഞാന്‍ പലപ്പോഴും ഒരു ‘ഇന്ത്യന്‍ ടച്ച്’ നല്‍കാറുണ്ട്. അമേരിക്കന്‍ വിരുന്നില്‍ ഇന്ത്യന്‍ രുചി ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍, കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ മുഖത്തുണ്ടാകുന്ന സന്തോഷമാണ് എന്റെ വിജയം. ഇതൊരു പ്രവാസിയുടെ സംസ്‌കാര സമന്വയത്തിന്റെ മനോഹരമായ കാഴ്ചയാണ്. അമേരിക്കന്‍ മണ്ണില്‍ ജീവിക്കുമ്പോഴും സ്വന്തം വേരുകള്‍ മുറുകെ പിടിക്കുന്നു എന്നതിന്റെ പ്രഖ്യാപനം കൂടിയാണത്.

പലപ്പോഴും, അത്താഴത്തിന് മുന്‍പ്, എല്ലാവരും കൈകോര്‍ത്തു പിടിച്ച്, ജീവിതത്തില്‍ ലഭിച്ച അനുഗ്രഹങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി പറയുന്ന ഒരു പതിവുണ്ട്. ഈ നിമിഷമാണ് താങ്ക്സ് ഗിവിങ്ങിന്റെ ആത്മാവ്. 30 വര്‍ഷം മുന്‍പ് ഈ മണ്ണില്‍ വന്ന്, ഇവിടെ കുടുംബമായി, ഒരുപാട് സൗഹൃദങ്ങള്‍ നേടി, സുരക്ഷിതമായ ഒരു ജീവിതം നയിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞതില്‍ ഞാന്‍ ദൈവത്തിന് നന്ദി പറയുന്നു. ഈ രാജ്യം എനിക്ക് നല്‍കിയ അവസരങ്ങള്‍ ചെറുതല്ല. എന്റെ മക്കള്‍ക്ക് മികച്ച വിദ്യാഭ്യാസം നേടാനും, അവരുടേതായ സ്വപ്നങ്ങള്‍ പിന്തുടരാനും ഇവിടെ സാധിച്ചു.

ഈ ദിനം എന്നെ പഠിപ്പിക്കുന്നത് ഒന്നുമാത്രമാണ്: നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ ചെറുതും വലുതുമായ കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി പറയാന്‍ ഒരു ദിവസം മാറ്റിവെക്കണം. കാരണം, നന്ദിയുള്ള ഒരു മനസ്സിന് മാത്രമേ സന്തോഷമുള്ള ഒരു ജീവിതം നയിക്കാന്‍ സാധിക്കൂ.

കുടുംബബന്ധങ്ങളുടെ കെട്ടുറപ്പും, രാജ്യത്തോടുള്ള സ്‌നേഹവും, ലഭിച്ച അനുഗ്രഹങ്ങളോടുള്ള നന്ദിയും വിളിച്ചോതുന്ന ഈ താങ്ക്സ് ഗിവിങ് ഡേ, എന്നും പ്രിയപ്പെട്ടതായിരിക്കും.