ഇല്ലായ്മകളുടെ ബാല്യകാലത്തെ ഓണം, അമ്മ വിളമ്പിയ ഓണരുചി..! മനസ് തുറന്ന് ഇന്ദ്രൻസ്…

ഇ​ല്ലാ​യ്മ​ക​ളു​ടെ ബാ​ല്യ​കാ​ല​ത്തെ ഓ​ണ​ം. അ​ത്തം മു​ത​ൽ വീ​ട്ടി​ൽ ഓ​ണ​സ​ദ്യ​യുണ്ടാ​കും. തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം കു​മാ​ര​പു​ര​ത്തെ ചെ​റി​യ​തും പ​ഴ​യ​തു​മാ​യ വീ​ടിന്‍റെ തി​ണ്ണ​യി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ ഏ​ഴു സ​ഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ൾ നി​ര​യാ​യി​രു​ന്നാ​ണ് തൂ​ശ​നി​ല​യി​ൽ ഉ​ണ്ണു​ക.

അ​ച്ഛ​ൻ തി​രു​വോ​ണ​നാ​ളി​ൽ മാ​ത്ര​മേ ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കൊ​പ്പം ഉ​ണ്ണാ​നി​രി​ക്കൂ. പാവം അ​ച്ഛ​ൻ കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കു​പോ​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ഓ​ണ​ത്തിനെന്നല്ല, ഒ​രു നേ​രംപോ​ലും ഉ​ണ്ണാ​ൻ വ​ക​യുണ്ടാകി​ല്ല.

അ​ന്നും ഇ​ന്നും ഞാ​ൻ ത​നി വെ​ജി​റ്റേ​റി​യ​നാ​ണ്. അ​രി​യാ​ഹാ​രം മാ​ത്രം ക​ഴി​ക്കു​ന്ന മ​ല​യാ​ളി എ​ന്നു പ​റ​യാം. ഓ​ണവി​ഭ​വ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഏ​റ്റ​വും ഇ​ഷ്ടം പ​രി​പ്പും പ​പ്പ​ട​വു​മാ​ണ്.

ചോ​റി​നു മു​ക​ളി​ൽ മ​റ​യി​ടുംപോ​ലെ പ​രി​പ്പുകറി നി​ര​ത്തിയൊഴിക്കും. അ​തി​ൽ ഒ​ന്നുരണ്ടു പപ്പടം പൊ​ടി​ച്ചിള​ക്കി അ​വി​യ​ലും തീ​യ​ലും അച്ചാറും തൊ​ട്ട് ക​ഴി​ക്കും.

ഉണ്ടുതീ​രും വ​രെ ഇടയ്ക്കിടെ കടിക്കാൻ ഇ​ട​തു​കൈ​യി​ൽ ഒ​രു പ​പ്പടം ക​രു​ത​ലാ​യുണ്ടാകും. എ​ല്ലാ​ത്ത​രം പാ​യ​സ​വും ഇ​ഷ്ട​മാ​ണ്. സേ​മി​യ പാ​യ​സ​ം കിട്ടിയാൽ ഒന്നല്ല, രണ്ടു ​ഗ്ലാ​സ് കു​ടി​ക്കും.

ബാ​ല്യ​ത്തി​ലെ ഓ​ണ​ക്കാ​ല​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഇ​നി​യും പ​റ​യാ​നുണ്ട്. അ​ച്ഛ​ൻ കൊ​ച്ചു​വേ​ലു​. അ​മ്മ ഗോ​മ​തി​. മൂ​ന്നാ​ണും നാ​ലു പെ​ണ്ണു​മാ​യി ഏ​ഴു സ​ഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ ഞാ​ൻ മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ​യാ​ൾ. അതായത് ആണുങ്ങളിൽ മൂത്തയാൾ.

നിങ്ങളെ​ല്ലാ​വ​രും ഇ​ന്ദ്ര​ൻ​സ് എ​ന്നു സ്നേഹത്തോടെ വിളിക്കുന്ന എ​ന്‍റെ ഒറിജിനൽ പേ​ര് സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ എന്നാണ്. പ​ഠി​പ്പ് നാ​ലാം ക്ലാസു വരേ​യു​ള്ളു​വെ​ന്ന് പ്ര​ത്യേ​കം പറയട്ടെ.

പാ​വ​പ്പെ​ട്ട ക​ർ​ഷ​ക​രും കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രും പാ​ർ​ത്തി​രു​ന്ന പ​ത്രാ​സി​ല്ലാ​ത്ത ഗ്രാ​മത്തിലാണ് ഞാൻ‌ വളർന്നത്. തെ​ങ്ങോ​ല മേ​ഞ്ഞ് ചാണകം മെഴുകിയ കൂരകളും നാ​ട്ടു​വ​ഴി​ക​ളും പാടങ്ങളും കൃ​ഷി​യി​ട​ങ്ങ​ളു​മുള്ള ഗ്രാമത്തെ അ​ട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ ഒ​രു വാ​യന​ശാ​ല​യും സ്കൂ​ളും കു​മാ​ര​പു​ര​ത്തുണ്ടായി​രു​ന്നു.

പൊ​ന്നോ​ണ​ത്തെ വ​ര​വേ​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് പൂ​ക്ക​ളും പൂ​ക്ക​ള​ങ്ങ​ളും ക​ടു​വാ​ക​ളി​യും ഉൗ​ഞ്ഞാ​ലാ​ട്ട​വും തി​രു​വാ​തി​ര​യും തു​ന്പി​തു​ള്ള​ലു​മൊ​ക്കെ​യാ​ണ്. പൊ​ന്നി​ൻ ചി​ങ്ങം എ​ത്തു​ന്പോ​ഴേ മ​ണ്ണും മനവും മാ​ന​വും മു​റ്റ​വും ഓ​ണ​ത്തി​മായി ന​മ്മെ വ​ര​വേ​ൽ​ക്കും.

അ​തി​രു​ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത അ​യ​ൽ​പ്പ​റ​ന്പു​ക​ളിൽ നി​റ​യെ നി​റ​ഭേ​ദ​മു​ള്ള ഓ​ണ​പ്പൂ​ക്ക​ൾ. മു​റ്റ​ത്തും നി​റ​യെ പൂ​ക്ക​ൾ. പു​ര​യി​ട​ങ്ങ​ളിൽ തെ​ച്ചി​യും തു​ന്പ​യും ന​ന്ത്യാ​ർ​വ​ട്ട​വും. പൂക്കൾ പറിച്ചെടുക്കാൻ ആരും ആരോടും അനുവാദമൊന്നും ചോദിക്കേണ്ടതില്ല.

ക​ർ​ക്കി​ട​കം മാ​ന​മൊ​ഴി​യു​ന്ന​തോ​ടെ വെ​ള്ളി​വി​ത​റുന്ന വെ​യി​ൽ കാ​ഞ്ഞ് ഓ​ണ​ത്തു​ന്പി​ക​ൾ പ​റ​ന്നു​ക​ളി​ക്കും. ഓണത്തോടെ പ​ഞ്ഞകര്‌ക്കിടകം പോയി ഐശ്വര്യകാ​ലം വ​രി​ക​യാ​ണെ​ന്ന പ്ര​തീ​തി മ​ന​സി​ലുണ്ടാ​ക്കുന്ന ആ​ശ്വാ​സം ചെ​റു​ത​ല്ല.

അ​ത്തം മു​ത​ൽ പൂ​ക്ക​ള​വും ക​ളി​ക്ക​ള​വു​മുണ്ടാ​കും. അ​രി​ക്കും കറികൾക്കും മാ​ത്ര​മേ പ​ഞ്ഞ​മു​ള്ളു, പൂ​ക്ക​ൾ​ക്ക് ഒ​രു പ​ഞ്ഞ​വു​മി​ല്ലെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ​ല്ലോ. ഉ​പ്പേ​രി​ക്കു​ള്ള കു​ല​യും പ​ച്ച​ക്ക​റി​യും കു​റെ​യൊ​ക്കെ വീ​ടുകളിലുണ്ടാ​കും. അ​യ​ൽ​ക്കാ​ർ‌ വലിപ്പച്ചെറുപ്പമില്ലാതെ എല്ലാ വിഭവങ്ങളും പ​ങ്കു​വ​യ്ക്കും.

അ​ത്തം മു​ത​ൽ ക​ളി​യാ​ര​വ​ങ്ങ​ളും കൈ​കൊ​ട്ട​ലും കൂ​ക്കു​വി​ളി​യും പ​തി​വാ​ണ്. രാ​വി​ലെ തു​ട​ങ്ങു​ന്ന ക​ളി രാ​ത്രി​യാ​യാ​ലും തീ​രി​ല്ല. ഒ​രു ക​ളി മ​ടു​ത്താ​ൽ അ​ടു​ത്ത​യി​നം ക​ളി. ഒ​രു കൂ​ട്ട​ർ പി​രി​ഞ്ഞാ​ൽ അ​ടു​ത്ത കൂ​ട്ടർ വ​രി​ക​യാ​യി.

ഉൗ​ഞ്ഞാ​ലാ​ടി മ​ടു​ക്കു​ന്പോ​ൾ തി​രു​വാ​തി​ര. അ​തു ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ കി​ളി​ക​ളി. വരാനിരിക്കുന്ന പൊ​ന്നോ​ണ​ത്തെ ഓ​ർ​ത്തു കി​ട​ന്നാ​ൽ അത്തം മുതൽ ഉ​റ​ക്കം വ​രി​ക​യി​ല്ല.

തി​രു​വോ​ണ​ത്തി​ന് നേ​രം പു​ല​രും മു​ന്പേ ഉ​ണ​രും. വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു മാ​ത്ര​മ​ല്ല വാ​യ​ന​ശാ​ല​യി​ലും ആ​ൽ​ത്ത​റ​യി​ലും പൂ​ക്ക​ളം തീ​ർ​ക്കേണ്ടതുണ്ട്. പൂ ​പ​റി​ക്കാ​ൻ വീ​ട്ടി​ൽ കു​ട്ട​യൊ​ന്നു​മുണ്ടാ​വി​ല്ല. ആനച്ചെവിയൻ ചേ​ന്പി​ല​യി​ലോ തോ​ർ​ത്തു​മുണ്ടിലോ ഒ​ക്കെ​യാ​വും പൂ​ക്ക​ൾ പ​റി​ച്ചു​കൂ​ട്ടു​ക.

തിരുവോണത്തിന് രാവിലെ അമ്മ ദോ​ശ​യോ ഇ​ഡ്ഡ​ലി​യോ തയാറാക്കും. ദോ​ശ​യെ​ങ്കി​ൽ ക​റി തേ​ങ്ങാ​ച്ച​മ്മ​ന്തി. ഇ​ഡ്ഡ​ലി​യെ​ങ്കി​ൽ സാ​ന്പാ​ർ. കൂ​ടെ ഒ​രു ചെ​റു​പ​ഴ​വും നാ​ല​ഞ്ച് ഉ​പ്പേ​രി​യും മൂ​ന്നുനാല് ശ​ർ​ക്ക​ര​വര​ട്ടി​യും കിട്ടിയാൽ കുശാൽ.

നെ​യ്യും പ​രി​പ്പും സാ​ന്പാ​റും അ​വി​യ​ലും തോ​ര​നും പ​ഴ​വും പാ​യ​സ​വു​മൊ​ക്കെ​യു​ള്ള നീ​ള​ൻ ഊണ് മാ​ത്ര​മ​ല്ല ആ ദിവസത്തെ ആ​ഹ്ളാ​ദം.

ഒ​രു വ​ർ​ഷത്തെ കാ​ത്തി​രിപ്പിനൊടുവിൽ പു​ത്ത​നു​ടു​പ്പും നി​ക്ക​റും അ​ച്ഛ​ൻ വാ​ങ്ങി​ത്ത​രു​മെ​ന്ന സന്തോഷ​ദിനം ​കൂ​ടി​യാ​ണ് തി​രു​വോ​ണം.

വി​ഷു​വി​നും ഉ​ത്സ​വ​ത്തി​നു​മൊ​ക്കെ​യു​ള്ള ക​രു​ത​ലാ​യിരുന്നു ഓ​ണ​പ്പു​ട​വ. അ​തി​നാ​ൽ തി​രു​വോ​ണം ഓ​ടി​വ​രാ​നാ​യി ക​ർ​ക്കി​ടകം മു​ത​ലേ കാ​ത്തി​രി​ക്കും.

കാ​ലം ഏ​റെ മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​യി. ജീ​വി​തം കൂ​ടു​ത​ൽ ഭാ​ര​മാ​കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ ത​യ്യ​ലും നാ​ട​ക​വും പ​ഠി​ച്ചു. അ​ങ്ങ​നെ നാ​ട്ടി​ൽ ഇ​ന്ദ്ര​ൻ​സ് എ​ന്ന പേ​രി​ൽ ത​യ്യ​ൽക്ക​ട തു​ട​ങ്ങി. അക്കാലത്ത് കു​റെ നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളി​ലും അ​ഭി​ന​യി​ച്ചു.

എ​ന്‍റെ ത​ണ​ലി​ൽ അ​നു​ജ​ൻ​മാ​രും ത​യ്യ​ൽ പ​ഠി​ച്ച് ഇതേ ​ജോ​ലി​യി​ലെ​ത്തി. പി​ന്നീ​ട് എ​നി​ക്കു ജീ​വി​തം സി​നി​മ​യും അ​ഭി​ന​യ​വു​മാ​യി.

ഞാ​ൻ സി​നി​മാ​ന​ട​നാ​യശേ​ഷ​വും ത​യ്യ​ൽ​ക​ട ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ചി​ല്ല. സി​നി​മ​യി​ലെ​ത്തി​യ ആ​ദ്യ​കാ​ല​ത്തും ഞാൻ ത​യ്യ​ൽ ജോ​ലി തു​ട​ർ​ന്നു. ഇ​പ്പോ​ഴും അ​നു​ജ​ൻ​മാ​ർ ഇന്ദ്രൻസ് ടെയിലറിംഗ് മുന്നോട്ടുകൊണ്ടു പോകുന്നുണ്ട്.

ഇ​നി സി​നി​മ​യി​ലെ ഓ​ണ​ക്കാ​ല​ത്തെ​പ്പ​റ്റി. നാ​ൽ​പ​ത് വ​ർ​ഷ​ത്തി​നി​ടെ 600 സി​നി​മ​ക​ളി​ൽ ഞാ​ൻ അ​ഭി​ന​യി​ച്ചു. തി​ര​ക്ക് കൂ​ടി​യ​തോ​ടെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു പോ​കാ​തെ സി​നി​മാ​സെ​റ്റി​ൽ ത​ന്നെ​യാ​ണ് പ​ല​വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളി​ലും തി​രു​വോ​ണം.

ഇ​പ്പോ​ൾ പേ​രാ​ന്പ്ര​യി​ലും കാ​സ​ർ​ഗോ​ട്ടു​മൊ​ക്കെ​യാ​യി മൂന്നു നാലു സെ​റ്റു​ക​ളി​ൽ ഷൂ​ട്ടിം​ഗ് തി​ര​ക്കി​ലാ​ണ്. അ​തി​നാ​ൽ ഇ​ക്കൊ​ല്ല​വും ഓ​ണം ലൊക്കേഷനിൽ​ത​ന്നെ​യെ​ന്നു ക​രു​തു​ന്നു. ഷൂ​ട്ടിം​ഗ് തി​ര​ക്കേ​റി​യ​തും സ​മ​യ​ബ​ന്ധി​ത​വും ചെ​ല​വേ​റി​യ​തു​മാ​യതിനാ​ൽ തി​രു​വോ​ണ ദി​വ​സ​വും ഷൂട്ടിംഗിന് അ​വ​ധി​കൊ​ടു​ക്കാ​നാ​നാ​വി​ല്ല.

ഓണത്തിന് വി​ഭ​വ​സ​മൃ​ദ്ധ​മാ​യ ​സ​ദ്യ സി​നി​മ സെ​റ്റി​ൽ എ​ത്തി​ക്കും. എ​ല്ലാ​വ​രും കു​ളി​ച്ചൊ​രു​ങ്ങി കേരളീയ ഉ​ട​യാ​ട​ക​ൾ അ​ണി​ഞ്ഞ് സ​ദ്യ ക​ഴി​ക്കും.

ഷൂ​ട്ടിം​ഗ് സെ​റ്റുകളിൽ ഓ​ണ​സ​ദ്യ ക​ഴി​ക്കു​ന്ന വേ​ള​യി​ലൊക്കെ ബാ​ല്യ​കാ​ലത്തെ ഓ​ണം മ​ന​സി​ലേ​ക്കു വ​രും. പാ​വം അ​ച്ഛ​ൻ പ​ക​ല​ന്തി​യോ​ളം ജോ​ലി​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ​വി​ഭ​വ​ങ്ങ​ളും പു​ത്ത​ൻ വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളും വാങ്ങിയുള്ള ​വ​ര​വ്.

അ​ച്ഛ​ന്‍റെ വ​ര​വി​നാ​യി അ​മ്മ​യു​ടെ​യും ഞ​ങ്ങ​ൾ മ​ക്ക​ളു​ടെ​യും കാ​ത്തി​രി​പ്പ്. ചെ​റി​യ വി​റ​ക​ടു​പ്പി​ൽ അ​മ്മ തീ ​ഉൗ​തി ഓണവിഭവങ്ങൾ പാ​ച​കം ചെ​യ്യു​ന്ന ദു​രി​തം.

ഷൂ​ട്ടിം​ഗ് തി​ര​ക്കി​നി​ട​യി​ലും തി​രു​വോ​ണ​പ്പു​ല​രി​യി​ൽ ഞാ​ൻ ഭാ​ര്യ ശാ​ന്ത​കു​മാ​രി​യെ വി​ളി​ച്ച് ഓ​ണാം​ശ​സകൾ പ​റ​യും. പി​ന്നെ മ​ക്ക​ൾ മ​ഹി​ത​യെ​യും മ​ഹീ​ന്ദ്ര​നെ​യും മ​രു​മ​ക്ക​ൾ ശ്രീ​രാ​ജി​നെ​യും സോ​ബി​യെ​യും വി​ളി​ക്കും.

കൊ​ച്ചു​മ​ക്ക​ളാ​യ ശ്രീ​ഹ​രി​യെ​യും ശ്രീ​ച​ര​ണി​നെ​യും ജാ​ൻ​വി​യെ​യും വി​ളി​ച്ച് ഫോ​ണി​ൽ ഓ​ണ​മു​ത്തം കൊ​ടു​ക്കും.​ മ​ക​ൾ മ​ഹി​ത ഡെ​ന്‍റ​ൽ സ​ർ​ജ​നാ​ണ്.

മ​രു​മ​ക​ൻ ശ്രീ​രാ​ജ് അ​ധ്യാ​പ​ക​നും. മ​ക​ൻ മ​ഹേ​ന്ദ്ര​ൻ എ​ൻ​ട്ര​ൻ​സ് കോ​ച്ചിം​ഗ് സ്ഥാ​പ​നം ന​ട​ത്തു​ന്നു. മ​രു​മ​ക​ൾ സോ​ബി മിം​സ് ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ ദ​ന്ത​ൽ ഡോ​ക്ട​റാ​ണ്.

ഓ​രോ തി​രു​വോ​ണ​വും എ​നി​ക്ക് ഓ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലി​ന്‍റേ​താ​ണ്. ന​ട​ന്നു​കയറിയ ഇ​ടു​ങ്ങി​യ ജീവിതപാതകൾ മ​റ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല. അ​വി​ട​ങ്ങ​ളി​ലെ ചെ​ടി​ക​ളും പൂ​ക്ക​ളും മാ​ത്ര​മ​ല്ല ക​ല്ലും മു​ള്ളു​മൊ​ക്കെ ഓ​ർ​മ​യി​ൽ മാ​യാ​തെ​യുണ്ട്.

ലോ​കം എ​ത്ര വി​ശാ​ല​മാ​ണെ​ന്നും ജീ​വി​തം എ​ത്ര​ത്തോ​ളം അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ൾ നി​റ​ഞ്ഞ​താ​ണെ​ന്നും ഓ​രോ ഓ​ണ​വും എ​ന്നെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

ഓ​ണം മലയാളികൾക്ക് പ​റ​ഞ്ഞ​റി​യിക്കാ​ൻ പ​റ്റാ​ത്ത വിചാരവും വി​കാ​ര​വുമാ​ണ്. ലോ​ക​മെ​ന്പാ​ടു​മു​ള്ള എ​ല്ലാ മ​ല​യാ​ളി​ക​ളെ​യും ഒ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ആ​ഘോ​ഷ​ം.

സാ​ഹോ​ദ​ര്യ​വും മ​ത​മൈ​ത്രി​യും പ​ങ്കു​വ​യ്ക്ക​ലും സ​മ്മാ​നി​ക്കു​ന്ന ഉ​ത്സ​വം. മ​ല​യാ​ളി​കളുടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​നും സം​സ്കാ​ര​ത്തി​നും പാ​ട്ടു​ക​ളും ക​ഥ​ക​ളും കെ​ട്ടു​ക​ഥ​ക​ളു​മൊക്കെയായി ഓ​ണം ഒ​രു​പാ​ടൊ​രു​പാ​ട് അ​ട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​ക​ൾ സ​മ്മാ​നി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്.

കൃ​ഷി​യും വി​ള​വെ​ടു​പ്പും ഓ​ണ​ത്തോ​ടു ബ​ന്ധ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ക​ല​യും ക​ളി​യും മാ​ത്ര​മ​ല്ല തൊ​ഴി​ലും വ്യാ​പാ​ര​വു​മൊ​ക്കെ ഓ​ണ​ത്തെ വ​ര​വേ​ൽ​ക്കു​ക​യാ​ണ്. കൈ​നി​റ​യു​ന്ന​തും മ​നം നി​റയുന്ന​തു​മാ​യ പൊ​ന്നു​ത്സ​വം.

കാ​ലം മാ​റു​ന്പോ​ൾ സം​ഭ​വി​ച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മാ​റ്റ​ങ്ങ​ൾ എ​ന്നെ അ​തി​ശ​യി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അ​തി​ൽ പ്ര​ധാ​നം കേ​ര​ള​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ലാ​വ​സ്ഥ​യി​ലുണ്ടാ​യ മാ​റ്റ​മാ​ണ്. ഓ​ണ​വെ​യി​ലും ഓ​ണ​നി​ലാ​വു​മൊക്കെ എ​വി​ടെ​യോ ഒളിച്ചു.

പന്ത്രണ്ടു മാസവും കാ​ലം തെ​റ്റിയ മ​ഴ. ഓ​ണ​ത്തെ അ​ട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന പൂ​ക്ക​ളും തു​ന്പി​യു​മൊ​ക്കെ എവിടെയോ മറഞ്ഞു.

ഇക്കാലത്ത് എ​ല്ലാ ദി​വ​സ​വും ഉ​ത്രാ​ട​പ്പാ​ച്ചിലി​ന്‍റെ തി​ര​ക്കിലാ​ണ് മ​ല​യാ​ളി​ക​ളെ​ന്നു തോ​ന്നി​പ്പോ​കും. സം​സാ​രി​ക്കാ​നും ചി​രി​ക്കാ​നും സ്നേ​ഹം പ​ങ്കു​വ​യ്ക്കാ​നും ക്ഷേ​മം അ​റി​യാ​നും ആ​ർ​ക്കും നേ​ര​മി​ല്ല.

അ​ട​ച്ചി​ട്ട മു​റി​യി​ൽ ടി​വി​ക്കും മൊ​ബൈ​ൽ ഫോ​ണി​നും കം​പ്യൂ​ട്ട​റി​നും മു​ന്നി​ൽ പേരക്കുട്ടി മു​ത​ൽ മുത്തച്ഛൻവ​രെ ഒ​റ്റ ഇ​രി​പ്പാ​ണ്.

ഓ​ണ​സ​ദ്യ​ ഓ​ണ്‍​ലൈ​നി​ൽ വാ​ങ്ങി​ക്കഴി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​മാ​ണ​ല്ലോ ഇ​ത്. ഇ​തി​നൊ​ക്കെ മാ​റ്റം വ​ര​ണം. പഴയകാലം പോലെ വീ​ട്ടു​കാ​രും അ​യ​ൽ​ക്കാ​രും ബ​ന്ധു​ക്കളു​മൊ​ക്കെ ഒ​രു​മി​ച്ചു​കൂ​ട​ണം.

ഒ​രു​മി​ച്ച് സ​ദ്യ​യുണ്ടാ​ക്ക​ണം, ഒ​രു​മി​ച്ചുണ്ണണം, ഒ​രു​മി​ച്ച് ക​ളി​ക്ക​ണം, ഹൃ​ദ​യം നി​റ​ഞ്ഞു ചി​രി​ച്ച് ആ​ശം​സ​ക​ൾ പ​റ​യ​ണം. ന​മ്മു​ക്കി​ട​യി​ൽ ജാ​തി​യു​ടെ​യോ മ​ത​ങ്ങ​ളു​ടെ​യോ മ​തി​ൽ​ക്കെ​ട്ടു​ക​ൾ പാ​ടി​ല്ല.

ഒ​ന്നു​കൂ​ടി പ​റ​യാ​തെ വ​യ്യ. ഇ​ക്കൊ​ല്ലം ഓ​ണം ഉ​ണ്ണാ​നി​രു​ന്നാ​ൽ എ​നി​ക്കു വ​യ​ർ നി​റ​യി​ല്ല. പ​ക​രം ക​ണ്ണു​ക​ൾ നി​റ​യും. അ​മ്മ മ​രി​ച്ച​തി​നുശേ​ഷ​മു​ള്ള ആ​ദ്യ​ത്തെ ഓ​ണ​മാ​ണ്. വി​ശ​പ്പി​ന്‍റെ വി​ല​യ​റി​ഞ്ഞ കാലത്തെ അ​മ്മ​യു​ടെ കൈ​രു​ചി മ​റ​ക്കാ​വുന്ന​ത​ല്ല.

മ​ണ്‍​ക​ല​ത്തി​ൽ വേ​വി​ച്ച ചോ​റും ച​ട്ടി​യി​ൽ ത​യാ​റാ​ക്കി​യ ക​റി​ക​ളും ചി​ര​ട്ട​ത്ത​വി​യി​ൽ കോ​രി ഇ​ല​യി​ൽ വി​ള​ന്പി​ത്ത​ന്ന​തി​ന്‍റെ ഓ​ർ​മ.

ത​യ്യ​ലും സി​നി​മ​യു​മൊ​ക്കെ​​യാ​യി വ​രു​മാ​നം ല​ഭി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി​യ​തു മു​ത​ൽ എ​ല്ലാ ഓ​ണ​ത്തി​നും അ​മ്മ​യ്ക്ക് പു​ട​വ​യും പണവും കൊ​ടു​ക്കു​ക പ​തി​വാ​യി​രു​ന്നു.

ഈ ​ഓ​ണ​ത്തി​ന് പു​ട​വ വാ​ങ്ങാ​ൻ അ​മ്മ​യി​ല്ല. അ​മ്മ​യു​ടെ അ​സ്ഥി​ത്ത​റ​യി​ൽ വി​ത​റാ​ൻ ഒരുപി​ടി പൂ​ക്ക​ളു​മാ​യാ​വും ഞാ​ൻ വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തു​ക.