എന്റെ പ്രീയ സുഹൃത്തേ..
നിന്റെ ചിരിയിലെ
വെള്ളി നാണയ തുട്ടുകളുടെ
ശബ്ദത്തിന്
ഇനിയും കാതോർത്തിരിക്കയാണ്
ഞാൻ..
അതിൽ സത്യങ്ങളുടെ
പൊരുളുണ്ടെന്ന് ഞാനറിയുന്നു

ഒരുപാട് മിണ്ടാതെ നമ്മൾ
ഒരുപോലെ ആയി…
വാക്കുകളുടെ മൂർച്ചനോക്കിയില്ല
മധുരം നിറച്ച വാക്കുകളൊന്നും
മൊഴിഞ്ഞില്ല..
എങ്കിലും..
കുറച്ചു വാക്കുകൾ പറഞ്ഞ്
കൂട്ടുകാരായി നമ്മൾ

സങ്കട കടൽ താണ്ടി
നീ കരകയറ്റിയ
നിന്റ കണ്ണുകളിൽ
ഇനി ഒരിക്കലും
ഈറൻ പൊടിയാതിരിക്കട്ടെ

നിന്റെ ജീവിത യാത്രയിൽ..
നീ തുഴഞ്ഞെത്തിയ
ഏഴാംകടലിനക്കരെയും
ഇനി നീ തന്നെ സ്നേഹം..

സുഖ ദു:ഖങ്ങളുടെ
വേനൽ മഴയിൽ
ഇനി നമുക്കോരുമിച്ചു
നനയാം..

നിന്റെ ഓർമ്മകളുടെ
ചിമിഴിനുള്ളിൽ
ഞാനുണ്ടെന്നറിഞ്ഞ
നിമിഷം മുതൽ…
എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു
ഇളം തെന്നൽ വീശുന്നു

മരണം എന്റെ കൺപീലികളിൽ
ഉമ്മ വയ്ക്കും വരെ
ഞാൻ നിന്റെ കൂട്ടായി
ഉണ്ടാകും..
ജന്മാന്തരങ്ങൾക്കും
അപ്പുറം നിന്ന്
വന്നവനെപ്പോലെ..

സനൽ രവീന്ദ്രൻ